De doorwinterde handballiefhebber kan weer opgelucht ademhalen, want na een veel te lange zomerstop is het nieuwe seizoen eindelijk aangebroken. DHCM1  mocht als eerste een balletje gooien in de mythische “Lady’s Hummel Arena”. Na het desastreuze seizoen van vorig jaar dat bekroond werd met een degradatie en de spectaculaire voorbereiding onder de nieuwe leiding van de Frank T&G, was het geen verrassing dat de Arena bij de start van het nieuwe seizoen afgeladen vol zat.
Seizoenskaarten gingen als zoete broodjes over de toonbank en ook truitjes met klinkende namen als “de vlotte Lotte”, “Seuph de gl…..” en de “dekselse Deckers” deden de kassa flink rinkelen. Diegenen die te lang wachtten met de verlenging van hun abonnement kwamen dit weekend bedrogen uit: aan de inkom floreerde de zwarte markt en toegangsticketjes werden voor ware woekerprijzen doorverkocht.
Over naar de match dan, een wedstrijd die een maat voor niets zou worden en enkel bevestigde wat de bookmakers al heel de transferperiode voorspelden: niemand gaat deze sterrenploeg een strobreed in de weg leggen om de titel te pakken.
Meeuwen startte furieus en nam Flemalle meteen bij de keel. Een secuur keepende Kara en een geoliede machine in de aanval gaf Flemalle al snel het nakijken, en dat met een experimentele opstelling waarmee de coach verraste.
De heldinnen van Meeuwen, zoals “Hanne de Tank”, “Diesel Dana” en “Turbo Cleo” werden dan ook al snel gewisseld en hun immense voetstappen werden zo goed als mogelijk opgevuld door de rest van het team. Het publiek kon deze opvallende selectie duidelijk smaken.
De gebruikelijke tegenaanvallen werden door de speedy Seuph secuur afgerond en niet veel later pikte de jonge aanwinst, Hanne Junior, haar eerste goaltje mee. Vanaf nu was het aan de jonge veulens om de kastanjes uit het vuur te halen, een gedurfde maar geslaagde gok van coach Frank. Ook de  time-out van de tegenstander, die voor een kentering zou moeten zorgen om het aanvallend gevaar in de kiem te smoren, bracht geen soelaas. Onze lady’s scoorden van overal en er werd naar hartelust door gewisseld zonder aan kwaliteit in te boeten.
Na 30 minuten stond het dan ook 14-5.
De tweede helft veranderde het spelbeeld niet. DHCM bleef heer (lees dame) en meester en scoorde vanuit alle posities. Het kon zich zelfs een aantal foutjes permitteren dankzij de prachtige parades van de doelvrouw Kara.
De tegenstander kon de frustraties maar moeilijk verkroppen. De gemoederen liepen heet op zodat er meermaals een duwtje in de rug werd uitgevoerd. Hierdoor ging de spionkop als vanouds als een razende tekeer, evenals bij een scheidsrechterlijke dwaling jegens onze heldinnen. Toch hadden de scheidsrechters de wedstrijd prima onder controle, dit mag ook gezegd.