Samenvatting

Gisteren kwam ons M14-team in de Limburgse competitie uit tegen Pentagoon Kortessem. De uitslag van Kortessem tegen de andere ploegen deed ons al vermoeden dat het een niet al te moeilijke opdracht ging zijn om de punten thuis te houden. Maar onderschatting is een vies beest dus begonnen we zoals altijd met volle concentratie aan de wedstrijd.
Opdracht: 1^e fase, 2^e fase en samenspel met de pivot oefenen. Zo gezegd, zo gedaan. Hoewel onze 1^e fase nog wat stroef vertrok, volgde onze 2^e fase al wat sneller met als resultaat het openingsdoelpunt van Nelle. Meteen werd duidelijk dat de Kortessemse meisjes de tegenaanval goed kon afhouden maar niet snel genoeg georganiseerd waren om de 2^e golf op te vangen. Vanaf dan was het scoren aan de lopende band.
Onze tegenstanders, die onder het motto: ‘hoe langer wij aan de bal zijn, hoe minder Meeuwen kan scoren’ vaak tegen het passief aan speelden, vonden moeilijk de weg naar het doel. Als ze dan toch eens voorbij onze verdediging kwamen, was het Ellen die de bal stopte. We gingen rusten met een 16-0 op het scorebord.

In de rust waren het onze meisjes zelf die de 1^e helft onder de loep namen. Conclusie: onze tegenaanval moet sneller, net zoals het samenspel. De verdediging staat goed. Tijd om wat hoger te gaan. Was de trainster nog wel nodig?
Meeuwen volgde het eigen advies goed op en het tempo werd nog wat opgedreven. Weinig doelpogingen werden gemist. Het scoren ging vlotjes. Kortessem kon toch nog door onze verdediging breken en verraste Ellen, die haar sok bijna afgebreid had.
De laatste 5 minuten vond de trainster dat het hoog tijd werd om ook onze andere arm wat speelervaring te geven. Iedereen moest passen met de niet-werparm. Voor sommige was het toch wat moeilijk om links te onderscheiden van de andere links. Het tempo zakte terug. Toch konden we nog enkele keren tot scoren komen. Eindstand: 33-1.

Voor Meeuwen: Ellen (d), Nelle (9), Lize (3), Maud (2), Mart (2), Nore (6), Esther (6), Febe (1), Cara (4).