Na een lange aanloop, was het dan eindelijk zover: de eerste wedstrijd voor de M12a’ers. Het was voor zowel de speelsters als voor mij, een aanpassing in een nieuwe ploeg. Er was tijd nodig om de juiste pion op de juiste plaats te zetten. Zeker omdat er in de Benelicom voor D-jeugd, op een heel andere manier gespeeld word.

Deze van NOAV hadden onderweg vertraging opgelopen door een ongeval, waardoor ze maar net op tijd binnen kwamen en wij daardoor iets meer tijd kregen om de opstelling nog eens onder de loep te nemen. De nodige formaliteiten voor de wedstrijd werden uitgevoerd met aansluitend onze stilaan gekende oerkreet ‘D!H!C! Meeuwen!!!’ met het bijhorende voetengeroffel.
De wedstrijd werd geleid door Lize en Tine, waarvoor dank. Want het was niet zo evident om alles volgens de ‘D-jeugdregels’ te fluiten. Dat bleek al snel voor mij. Na een tiental minuutjes was duidelijk merkbaar dat sommige DHC’ers er een beetje door zaten. Daarom vroeg ik een time-out aan, zonder er stil bij te staan dat dit niet mocht. Tijdens de time-out werd ik erop attent gemaakt dat dit niet mocht. Tja, ik ben ook maar een mens, hé.

De wedstrijd nu….

Het begin was een beetje moeizaam, waarbij iedereen nog een beetje moest zoeken naar haar juiste opstelling in aanval en verdediging. De bal ging goed rond, maar men vergat hierbij weleens zich vrij te lopen om zodoende opnieuw aanspeelbaar te worden. Daar moet nog aan gewerkt worden….. Ondanks dit pijnpuntje zag ik ook positieve punten waarbij meer dan eens onze 2 pivots (Lieke en Charlotte) aangespeeld konden worden, na een snelle balwisseling, met de nodige loopbewegingen ….. het kan dus toch ??? Lopen met en zonder. Dit was duidelijk ons sterkste punt tijdens de wedstrijd.

We liepen al snel uit, waardoor sommigen zich iets beter in hun velleke voelde en zo ook tot scoren kwamen. De talrijke toeschouwers, ik schat zo’n 30 tal, zagen toch wel enkele mooie vrij uitgespeelde kansen die mooi werden afgerond. In verdediging liep het iets minder vlot. Dit had te maken met ook hier het zoeken naar de juiste positie voor iedereen en de daarbij horende taakverdeling: wie doet wat? Meer dan eens vond de tegenstander een gaatje in onze verdediging. Maar dan stond er nog een keepertje in doel!! Hana!! En dat voor haar eerste ‘cap’. Dat gaf vertrouwen aan de overige DHC’ers. We durfden iets meer uitstappen naar de aanvallers toe, waardoor het meer dan eens lukte om aan ‘balletje pluk’ te doen en door te stormen naar de overkant. Een tussenstand van 12:1 aan de rust was dan ook niet gestolen.

Tijdens de rust werd er op gehamerd dat de wedstrijd nog niet afgelopen was en het toen eigenlijk nog allemaal moest beginnen. Daarom werd afgesproken dat we geconcentreerd bleven verder spelen. Voor ons was het opnieuw 0 tegen 0. Er werd opnieuw gestart in beginopstelling, om zo geleidelijk aan, automatismen in de ploeg te krijgen. De tweede helft kende grotendeels hetzelfde verloop, waardoor er nu nog meer gewisseld kon worden. Zowel met speelsters als van positie, zodat vrijwel iedereen overal kwam te spelen. Behalve de rechterhoek, deze liet ik innemen door Eline. Omdat ze linkshandig is en daar momenteel wel tot haar recht komt. Stelselmatig werd de voorsprong uitgebouwd. Met hier en daar een gaatje in onze verdediging, zodat ook die van NOAV nog eens konden scoren. Het is mede door enkele sublieme reddingen van Hana, dat de score voor hun zo laag bleef.
De wedstrijd kabbelde naar z’n einde met een eindstand van 21:4 als resultaat.

Samengevat mogen we stellen dat de “LITTLE LADIES” een toch wel degelijke wedstrijd hebben gespeeld, waarbij gebleken is dat er nog veel werk aan de winkel is. Zeker gezien het niveau van die van NOAV… daar moeten we ook heel eerlijk in durven zijn. Alle respect voor onze tegenstander…. Blijven aanvallen en proberen te scoren. Hoed af!!

Onze volgende tegenstander is HV Gemini …. Dat zal andere koek worden!
Hoe zeggen ze dat: een gewaarschuwde ‘LADY’ is er 2 waard ….?