Op een zonnige 24 maart werd de laatste wedstrijd van de Nederlandse competitie gespeeld. Onze antagonist HV LimMid was de enige ploeg die ons dit seizoen een nederlaag (11-18) kon aansmeren. De voorbereiding naar deze wedstrijd verliep niet vlekkeloos, want Maud, Mart en Kyara lagen nog steeds in de lappenmand.

De korte Nederlandse opwarmingstijd deed ons geen deugd, want al na 10 seconden scheerde de bal recht in de winkelhaak. Onze 5-1 dekking stond niet op poten en al snel volgde het tweede tegendoelpunt. Belgisch Limburg stond aan de grond genageld, want ook in aanval konden we onze efficiëntie niet laten zien, 3-1 na 5 minuten. De eerste 10 minuten voelden we dan ook de druk om zo snel mogelijk de kloof te dichten. Gelukkig duurt een wedstrijd bij de M17 50 minuten en vanaf minuut 15 kwamen we voor het eerste gelijk, 6-6. De overschakeling naar een 6-0 verdediging bracht meer rust en tegelijkertijd meer grinta in aanval. LimMid verloor hun grip waardoor wij op ons beurt de tegenstander bij de keel grepen. Uitstekend aanvalswerk en het betere voetenwerk in verdediging bracht een ruststand van 8-11.

Bij het begin van de tweede helft gingen we op ons elan verder. We vochten voor elke bal en door onze over-mijn-lijk-mentaliteit gingen de kopjes omlaag hangen bij de thuisploeg, 9-14. Dit was dan ook de grootste voorsprong van deze partij, maar door de vermoeidheid (8 speelsters) kwamen de Nederlanders toch terug tot op 2 goalen, 12-14 na 40 minuten. Dit klein dipje was maar van korte duur, want het was Ellen die de ploeg op sleeptouw nam. De resterende 15 minuten hield ze dankzij puike reddingen clean sheet en dat was net het duwtje in de rug dat we nodig hadden. LimMid bleef op 12 doelpunten steken, terwijl wij nog 5 in het mandje konden leggen, eindstand 12-19. Een oververdiende overwinning voor de M17 die op een zeer slimme en volwassen manier de wedstrijd heeft uitgespeeld. Onze doelstelling binnen deze reeks was een top vier plaats, maar dankzij deze zege nemen we de derde plaats in! Proficiat dames!